خوشی و خوش بینی

از پشت شیشه آی‌سی‌یو به پدربزرگم نگاه می‌کردم. هنوز تنومند است، درد می‌کشد و دیگر متوجه چیزی نیست. تمام مدت حواسم به سایه سنگین مرگ بود و مانیتوری که عددهایش زیاد و کم می‌شود. دلم پیچ می‌خورد، عمه‌ام خوشی و خوش بینی...